Bazı insanların ebeveynlerini huzurevine göndermesinin birçok sebebi olabilir. İlk olarak hatırlatayım ki, kimse güle oynaya huzurevine gönderilemez; yaşından dolayı gönderdik meselesi değil. Kendi kendine yaşayamayan, bakamayan, dul kalan, yardım edecek kimsesi olmayanların, huzurevlerinin sunduğu hizmetlerden yararlanabiliyor olmasından memnun olmalıyız. Aynı zamanda, yaşlı insanların çocuğunun ebeveynlerıne bakacak vakti olmaması da mümkün. Eğer çocuklar sırf ebeveynlerine bakmak uğruna kariyerinden fedakârlık ederlerse yazık olur, onun için huzurevi herkesi bir araya getiren bir çözüm olabilir. Yine de birçok kitap, belgesel, röportajın açıkladığı gibi, eğer huzurevleri devletin denetime ve standartlarına tabi tutulmazsa, istismar ve ihmal vakaları ortaya çıkabilir. Rutin kontrollerin sürekli yapılması ve en kısa zamanda gerekli şartları taşımayan kuruluşlarla ilgili işlemlerin yapılması lazım. Bazı yaşlı insanlar da yaşıtlarıyla arkadaşlıklar edinmekten, eski zamanlardan konuşmaktan ve günlük endişelerinden (alış veriş, temizlik vs. yapmak) kurtulduğu için memnun kalırlar.