roh.Ramazan
TÜRKÇE İNGİLİZCE ŞİİR Kaldırımlar - Necip Fazıl Kısakürek Sokaktayım, kimsesiz bir sokak ortasında, Yürüyorum, arkama bakmadan yürüyorum. Yolumun karanlığa karışan noktasında Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum. Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanık, Evlerin bacasını kolluyor yıldırımlar. Bu gece yarısında iki kişi uyanık: Biri benim, biri de uzayan kaldırımlar. İçimde damla damla bir korku birikiyor, Sanıyorum her sokak başını kesmiş devler. Simsiyah camlarını üzerime dikiyor Gözleri çıkarılmış bir ama gibi evler. Kaldırımlar, ıstırap çekenlerin annesi, Kaldırımlar, içimde yaşamış bir insandır. Kaldırımlar, duyulur ses kesilince sesi, Kaldırımlar, içimde uzayan bir lisandır. Bana düşmez can vermek bir kucakta, Ben bu kaldırımların istediği çocuğum. Aman, sabah olmasın bu karanlık sokakta, Bu karanlık sokakta bitmesin yolculuğum. Ben gideyim yol gitsin, ben gideyim yol gitsin, İki yanımdan aksın bir sel gibi fenerler. Tak... tak... ayak sesimi aç köpekler işitsin. Yolumun takı olsun zulmetten taş kemerler. Ne ışıkta gezeyim, ne göze görüneyim, Gündüzler size kalsın, verin karanlıkları. Islak bir yorgan gibi iyice bürüneyim, Örtün, üstüme örtün, serin karanlıkları. Uzanıverse gövdem taşlara boydan boya, Alsa bu soğuk taşlar alnımdaki ateşi. Dalıp sokaklar kadar esrarlı bir uykuya Ölse kaldırımların kara sevdalı eşi.
Jul 2, 2012 6:27 PM
Corrections · 1
İNGİLİZCESİ Sidewalks I'm in the street, in a street all lonely Walking, walking and never looking back At the point my path is mingled with the black I seem to see a phantom wait for me Ashen clouds overcast the darkling sky Lightening bolts seek the chimneys of homes In this midnight only two who sleepless roam I here am one and there the sidewalks lie Drop by drop a terror collects in me At the head of every street the demons wait The houses fix their gaze, dark black and great, On me, like blindmen with their eyes ripped free The sidewalks, mother to the suffering Sidewalks, the person who has lived in me Sidewalks, sound heard when all sounds cease to be Sidewalks, a language within me lingering I'll not give up life in a soft embrace I am the child nursed at this sidewalk's breast Please let no morning on this dark street rest On this dark street let me ever run my race Let me go on and the road, let us not stay Let the lamps flow past me like a flood Let hungry dogs hear the click-clack of my tread Let there be an arch, vaulted in gloom, on my way Let the daytimes be yours, give me darknesses Let me not walk in light nor to eyes appear As in a damp quilt let me wrap myself here Cover me, cover me in their cool darknesses If my body, aaaa-length on these stones could lie If these cold stones would draw the fever from my brow Like these streets plunging into uncanny drowse If only the sidewalks' melancholy mate would die Necip Fazıl Kısakürek
July 2, 2012
Want to progress faster?
Join this learning community and try out free exercises!