'ğ' harfinden önce gelen sesli harf biraz daha uzun söylenir. "ğ" sesini çıkarmak diksiyon açısından doğru değil. Mesela, ağaç : Sadece "aaç" diye okunur, yani 'a' harfini uzatarak. Mesela, ağır : "aaır"

ğ yazılır ama sesletilmeyen bir harftir, bunun anlamı yazılmasının gereksizliği değildir. bir sesliden sonra gelirse o sesli uzatılarak söylenir. dağ>da:, ağlamak>a:lamak, o:lum gibi. *iki a arasındaysa ğ düşer ağa>aa. (tabii anadolu ajansının kısaltması gibi kesik değil, süreklilikle) *a ve ı arasındaysa yine düşer ama ı a okunur: kağıt>ka:t, sağır>sa:r. *fiil çekimlerinde de durum aynıdır: yapacağım>yapıca:m, olacağını>oluca:nı. (-ecek, -acaktan önceki sesli daralması da bir başka fonetik kuralıdır) *iki e arasında veya e ile i arasındaysa düşmez y'ye dönüşür: eğer>eyer, geğirmek>geyirmek, değişim>deyişim. *çekimlerde ise olay a'daki gibidir, düşer. geleceğim>gelice:m, gitmeyeceğini>gitmiyce:ni vb. *diğer seslilerde de düşer. *istisnai bir kullanım: değil> diil.